Dag 1

Als ik wakker word, sneeuwt het. Het weerbericht geeft aan dat het na 10 uur droog is en aangezien het een korte dag is, wacht ik daar op. Eerst douchen, koffer weer inpakken, daypack klaar en dan ontbijten.

Ik begin met yoghurt met vers fruit en thee, daarna full vegetarian breakfast. Erg lekker en genoeg om op te lopen.

Na het ontbijt, tanden poetsen, afrekenen, zet mijn koffer klaar om opgehaald te worden en ga terug naar mijn kamer. Mijn lunchpakket bestaat uit een pistolet met tonijn, rode ui en komkommer. 

Om half tien is het droog dus ik vertrek. Het is koud en somber, maar ik heb er zin in.

Eerst langs de rivier richting een dorpje en dan de heuvels in via de weg.

Mooi landschap. Als ik vooruit kijk, de witte heuvels en achterom het groene dal. 

Lekker stevig doorwandelen totdat ik bij een onverhard pad kom. Dan wandel ik door een laag sneeuw. Heel onwerkelijk na mijn avontuur van vorig jaar, maar zo gaaf. Ik haal mijn wandelstokken van mijn tas en loop daardoor iets vlotter en stabieler.

Doordat de grond zo doorweekt is dat je vaak wegzakt, begin ik naar asfalt te verlangen, ook nooit gedacht.

Maar het is zover, rond twaalf uur kom ik bij de weg. Dit is de groene route, het beste begaanbaar tussen december en april en zo worden de paden niet volledig vernield (lees erosie) door alle wandelaars.

Met mijn lunch in de hand loop ik verder langs de weg, die door het landschap kronkelt. Af en toe een auto en in de verte nog twee wandelaars.

Na een half uur ga ik weer van de weg af, omhoog langs een stroompje en dan loop ik verkeerd. Ik probeer een pad te vinden in een stuk moerassig gebied, wat niet lukt, met natte schoenen en sokken weer een stuk terug om het pad dan wel te vinden. Gelukkig schijnt de zon even. Op een steen mijn schoenen uit. Voeten afgedroogd en droge sokken aan. Schoenen lijken mee te vallen, dus weer door. Eerst over een verhard pad en dan weer over hele natte paden met soms geen andere mogelijkheid dan zo snel mogelijk doorlopen. Mijn sokken worden weer nat, maar stoppen kan niet. Dan een paar hagelbuien en ik hoop weer op een asfaltweg. (Echt nooit gedacht dat ik dat zou zeggen)

Nog een klein stukje over asfalt en dan ben ik er. Half vier, keurig in zes uur.

Schoenen zijn schoon maar nat, die gaan uit en in de droogkamer. Daarna naar kamer 9, waar mijn koffer al klaar staat.

Ik zit hier midden in een vallei met heuvels en schapen. Prachtig. Lekker douchen en een kopje thee. Om bij uur ga ik beneden in de lounge zitten met een half pint of local bitter en WiFi. Om zes uur eten.

Bij het eten gaat het sneeuwen. De hele vallei wordt wit, daarna wordt het weer langzaam groen.

Ik neem een half pint of bitter bij het eten en een beef and bitter pie (the same bitter). Geen voorgerecht maar een dessert: sticky toffee pudding. Die was op voor ik een foto kon nemen.

Ik zit naast een jong gezin, waarvan de man ooit de c2c gelopen heeft, dus verhalen genoeg. Na het eten naar de lounge voor WiFi en Facebook en geklets met twee gasten met hond. Erg gezellig. 

Om negen uur naar bed, nog even wat aan het blog gewerkt en dan slapen. Benieuwd wat morgen gaat brengen.